Trinidad, Camaguey en Santiago de Cuba
Door: JJ en Lou
Blijf op de hoogte en volg JaapJan
30 Oktober 2010 | Cuba, Santiago de Cuba
Dinsdag 26 oktober
Op de laatste volle dag in Trinidad deden we de dagtour naar de voormalige suikerplantages (die Trinidad groot maakten tot het verval eind 19e eeuw) in de valle de Los Ingenios. De engelstalige Paradiso gids was dusdanig informatief dat de vier uur durende tour na 2 uur eindigde. Het was dan ook een privétour, want ook hier is het laagseizoen in optima forma. Back in town wagen we ons aan de peso pizza op straat. In de niet toeristen valuta betalen we nog geen euro voor twee pizza´s. Lekker argument voor een siesta in onze casa.
Na het avondeten blijkt eens te meer hoe sluitend het casanetwerk is. Nancy (onze gastvrouw) deelt mee dat we op onze halte morgen in Camaguey worden opgewacht met een bordje ´Jacob y Lourina´. Geen zorgen dus over onderdak. Sterker: ook voor Santa Clara en Varadero hebben we al adressen meegekregen.
Woensdag 27 oktober
Tijdens de busrit naar Camaguey (vijf uur) hebben we ons reisplan bijgesteld. Hoewel een fiks eind oostelijker gaan we ook Santiago de Cuba nog aandoen. De mogelijkheid om vandaar uit met de nachttrein (13 uur) Santa Clara te bereiken heeft ons overgehaald. Che´s stad verkennen we dan in twee dagen, zodat we iets meer dan vier dagen in Varadero hebben om daar met een donkerbruine kleur af te sluiten.
Eerst maar wat euro´s omwisselen bij de Cadeca. Het landelijk wisselkantoor voor Cubanen (CUCs voor pesos) en toeristen (1 euro voor 1,24 CUC). Na als ultimo de wachtrij te hebben doorlopen laat de beveiligingsman ons binnen. Dan is het slechts goed meetellen geblazen.
Het straatleven in Camaguey is een stuk drukker. Veel meer restaurants, terrassen en barretjes valt meteen op. Het verbaasd ons dan ook dat de tourist info dit bepaald niet uitspeelt. Camaguey schijnt geen enkele tour te kennen, behalve een transit naar het strand. De stad moet het echt van zijn eigen charmes hebbben. Die zijn er volop qua architectuur en musea. Misschien ligt het aan onze reiservaringen tot nu toe, maar met de drukte wekken de inwoners de indruk minder hartelijk te zijn. Hoe dan ook, in restaurant (Campana de Toledo) aan het Plaza Don Juan de Dios hebben we weer alle ruimte om de specialiteit van het huis te testen. Een positief verschil met westelijk Cuba: buiten de casas om eten biedt veel (verantwoorde) mogelijkheden. Zonder straatverlichting vertrouwend op de natuurlijke Tom Tom Loura (ha ha) vinden we de drankpost (lees één van de talrijke barretjes) onze centraal gelegen casa particular.
Donderdag 28 oktober
Om 13.30 uur pakken we de Viazul bus naar Santiago de Cuba. Het meest oostelijke punt dat we aandoen. Tijd voor een laatste ronde door Camaguey: Parque Ignacio Agramonte, Plaza de la Revolucion en Plaza del Carmen waar we in een herdenkingsfestiviteit van zo´n 150 geuniformeerde schoolkids vallen. 28 Oktober is de sterfdag van revolutionair Cienfuegos. Uit volle borst wordt het volkslied gezongen en voerden ze hun ding op. In cafetaria Las Ruinas volgen we de tip op van een duitse reisgenote en drinken we hier een van de 22 koffievarianten. Als we tegen half 9 aankomen in Santiago doemt gelukkig het bordje met onze namen weer op. Een appartementje dit keer op drie blokken van het centrum. Geinig maar we missen een ´buiten´, dus gaan we morgenochtend op jacht naar een Lonely Planet optie, besluiten we op een ´cubaans´ terras met de lokale entertainer aan onze buurtafel.
Op de laatste volle dag in Trinidad deden we de dagtour naar de voormalige suikerplantages (die Trinidad groot maakten tot het verval eind 19e eeuw) in de valle de Los Ingenios. De engelstalige Paradiso gids was dusdanig informatief dat de vier uur durende tour na 2 uur eindigde. Het was dan ook een privétour, want ook hier is het laagseizoen in optima forma. Back in town wagen we ons aan de peso pizza op straat. In de niet toeristen valuta betalen we nog geen euro voor twee pizza´s. Lekker argument voor een siesta in onze casa.
Na het avondeten blijkt eens te meer hoe sluitend het casanetwerk is. Nancy (onze gastvrouw) deelt mee dat we op onze halte morgen in Camaguey worden opgewacht met een bordje ´Jacob y Lourina´. Geen zorgen dus over onderdak. Sterker: ook voor Santa Clara en Varadero hebben we al adressen meegekregen.
Woensdag 27 oktober
Tijdens de busrit naar Camaguey (vijf uur) hebben we ons reisplan bijgesteld. Hoewel een fiks eind oostelijker gaan we ook Santiago de Cuba nog aandoen. De mogelijkheid om vandaar uit met de nachttrein (13 uur) Santa Clara te bereiken heeft ons overgehaald. Che´s stad verkennen we dan in twee dagen, zodat we iets meer dan vier dagen in Varadero hebben om daar met een donkerbruine kleur af te sluiten.
Eerst maar wat euro´s omwisselen bij de Cadeca. Het landelijk wisselkantoor voor Cubanen (CUCs voor pesos) en toeristen (1 euro voor 1,24 CUC). Na als ultimo de wachtrij te hebben doorlopen laat de beveiligingsman ons binnen. Dan is het slechts goed meetellen geblazen.
Het straatleven in Camaguey is een stuk drukker. Veel meer restaurants, terrassen en barretjes valt meteen op. Het verbaasd ons dan ook dat de tourist info dit bepaald niet uitspeelt. Camaguey schijnt geen enkele tour te kennen, behalve een transit naar het strand. De stad moet het echt van zijn eigen charmes hebbben. Die zijn er volop qua architectuur en musea. Misschien ligt het aan onze reiservaringen tot nu toe, maar met de drukte wekken de inwoners de indruk minder hartelijk te zijn. Hoe dan ook, in restaurant (Campana de Toledo) aan het Plaza Don Juan de Dios hebben we weer alle ruimte om de specialiteit van het huis te testen. Een positief verschil met westelijk Cuba: buiten de casas om eten biedt veel (verantwoorde) mogelijkheden. Zonder straatverlichting vertrouwend op de natuurlijke Tom Tom Loura (ha ha) vinden we de drankpost (lees één van de talrijke barretjes) onze centraal gelegen casa particular.
Donderdag 28 oktober
Om 13.30 uur pakken we de Viazul bus naar Santiago de Cuba. Het meest oostelijke punt dat we aandoen. Tijd voor een laatste ronde door Camaguey: Parque Ignacio Agramonte, Plaza de la Revolucion en Plaza del Carmen waar we in een herdenkingsfestiviteit van zo´n 150 geuniformeerde schoolkids vallen. 28 Oktober is de sterfdag van revolutionair Cienfuegos. Uit volle borst wordt het volkslied gezongen en voerden ze hun ding op. In cafetaria Las Ruinas volgen we de tip op van een duitse reisgenote en drinken we hier een van de 22 koffievarianten. Als we tegen half 9 aankomen in Santiago doemt gelukkig het bordje met onze namen weer op. Een appartementje dit keer op drie blokken van het centrum. Geinig maar we missen een ´buiten´, dus gaan we morgenochtend op jacht naar een Lonely Planet optie, besluiten we op een ´cubaans´ terras met de lokale entertainer aan onze buurtafel.
-
31 Oktober 2010 - 07:37
Mariëlle:
Heel leuk om jullie verslagen te lezen. Geniet er van! Groetjes Mariëlle -
31 Oktober 2010 - 22:48
Ar:
Ons weekendje Pamplona was toch een stuk minder avontuurlijk en tropisch, haha! Zeg, waar blijven de veelbelovende foto's?! Te trage internetverbinding wellicht?! KUS! -
02 November 2010 - 12:39
Addy Den Outer:
Leuk om jullie reisverslagen te lezen.Het klinkt allemaal heel goed. Alleen de diefstal van je GSM is minder. Ik kan me er wel wat bij voorstellen hoe het ging op het politiebureau. Heb het ook wel eens meegemaakt in het verre Kenia. JJ alvast van harte gefelicteerd met je verjaardag. Het gaat al weer opschieten voor jullie. Geniet nog van de laatste dagen.
Groetjes
Addy -
02 November 2010 - 15:17
Jos De Pagter:
waanzinnig hoe mooi jullie het hebben en wat voor ervaringen jullie weer opdoen!
ga vanavond (di.2nov.)uit eten en drink er alvast eentje op jouw verjaardag!Prooooooost en gefulesteerd ei
nog een mmoie week verder en saluutjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
